Ourme
Ulmus glabra
Ulmaceae
Noms en français : Orme de montagne, Orme glabre.
Descripcioun :L'ourme trachis dins li relarg umide de mountagno e souvènt dins li gaudre. Sèmblo proun à l'ourmèu, Ulmus minor, pamens l'aubre èi mai grand. Se recounèis à si fueio emé proun de costo o qu'an tres pouncho (aubre jouine). Lou fru èi peréu mai grand e la grano èi pu basso (mai liuen dóu pecou).
Usanço :Dèu agué li mémis usanço que l'ourmèu.
Port : Aubre
Taio : 5 à 30 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulmus
Famiho : Ulmaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 100 à 1700 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Fourèst
- Gaudre
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiano
Ref. sc. : Ulmus glabra Huds., 1762
Canebe-d'aigo(-clina)
Bidens cernua
Asteraceae Compositae
Noms en français : Bident penché, Chanvre d'eau penché.
Descripcioun :Aquest canebe-d'aigo, proun rare au nostre, trachis sus lou limas de ribiero. Se pau vèire, au nostre, soulamen proche La Palud, majamen en ribo de Rose. Fai de flour coumpausado que soun clinado avans la frucho e d'ounte raiounon de bratèio pulèu virado devers la cambo. Se recounèis peréu à si fueio d'en aut óupousado e qu'embrasson la tijo (fotò).
Usanço :La planto, acro, èi richo en vitamino C, adounc vertuouso contro lou mau-de-terro. Se dis tambèn que li "flour" macerado dins l'aigarden, apasimon lou mau de dènt (antalgico).
Port : Grande erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bidens
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Heliantheae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 2 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Avoust à óutobre
Liò : Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Bidens cernua L., 1753